Αναπνοή   (B)

Το επόμενο βήμα είναι το λεγόμενο «φιλί της ζωής» (ο όρος έχει εγκαταλειφθεί γιατί υποβάθμιζε την ανάγκη των θωρακικών συμπιέσεων που έχουν την ύψιστη σημασία στην αναζωογόνηση), να εμφυσήσουμε δηλαδή αέρα στους πνεύμονες του θύματος. Διατηρώντας πάντα την θέση διάνοιξης αεραγωγού και αφού έχουμε πάρει μια βαθιά αναπνοή, σφραγίζουμε τα χείλη μας γύρω από το στόμα του παιδιού ή του ενήλικα, κλείνοντας ταυτόχρονα τη μύτη και εμφυσούμε αργά (1-1,5 δευτερόλεπτα) αέρα.

• Εάν πρόκειται για βρέφος και εφόσον το δικό μας μέγεθος το επιτρέπει, σφραγίζουμε μαζί με το στόμα και τη μύτη του μωρού.
• Στην περίπτωση των παιδιών και των βρεφών οι αρχικές εμφυσήσεις είναι 5. Αυτό γιατί στις ηλικίες αυτές το αναπνευστικό arrest (ανακοπή) προηγείται του καρδιακού (σε αντίθεση με τους ενήλικες όπου πρώτα σταματά η καρδιά και στη συνέχεια ακολουθεί η «αναπνοή»). Είτε θεωρείτε ότι ήταν επιτυχής είτε όχι δεν θα πρέπει να είναι περισσότερες από 5. Κατά τη διάρκεια της εμφύσησης παρατηρούμε εάν ο θώρακας ανυψώνεται. Εάν όχι, το πιθανότερο είναι πως έχουμε κακή θέση διάνοιξης του αεραγωγού οπότε επαναπροσαρμόζουμε τη θέση της κεφαλής ώστε να αυξηθεί η έκτασή της. Μεταξύ των εμφυσήσεων ο διασώστης θα πρέπει να απομακρύνεται ελαφρώς και να παίρνει βαθιές αναπνοές.
• Αν δε διαθέτουμε τα απαραίτητα προστατευτικά μέσα (προσωπίδα ΚΑΡΠΑ, μάσκα AMBU κτλ) ας αποφεύγουμε να δίνουμε εμφυσήσεις λόγω του κινδύνου των μολυσματικών ασθενειών.